از سر دلتنگی
الهی پناه می برم به "تو" از "غیر تو" !
پروردگارا!
ای خدای عزیزم!
نفس نفس حیاتم را از ذکر خود پر کن و همه وجودم را از غیر خودت خالی کن ...
خدایا ! اعتراف می کنم ، در این آزمونی که بدان مبتلایم کردی، همه سختی اش از ضعف و کم مایگی خودم بود ...
خدایا! تو خود دیدی که سوختم و آموختم!
الهی ! تو که هیچ سری از تو پنهان نیست، می دانی که از آنچه که تقدیرم ساختی راضیم و سپاسگزار ...
الهی! می دانم که آنقدر رحمانی که این واگویه های از سر دل شکسته گی ام را با مهر و عطوفتت خواهی بخشید ...
الهی! خوب می دانم که خوب می بخشی ...
